Bielsk Podlaski - Interaktywny plan miasta - www.mapa.umbielskpodlaski.pl

Za ladą niewielkiego drewnianego sklepu, stojącego opodal bielskiego ratusza, rozegrały się sceny jednego z najsławniejszych polskich melodramatów – Znachora (nakręconego w r. 1981). To tu piękna Marysia Wilczur (w tej roli młodziutka Anna Dymna) roznieciła wielkie uczucie w sercu przystojnego hrabiego Leszka Czyńskiego (granego przez Tomasza Stockingera). Miłość oddanej na wychowanie sieroty i zacnie urodzonego panicza spotkała się z dezaprobatą małomiasteczkowej społeczności, co z wielkim bólem serca obserwował znany miejscowym jako Antoni Kosiba (rola Jerzego Bińczyckiego), cierpiący na amnezję światowej sławy chirurg profesor Rafał Wilczur.

W rolę statystów wcielili się mieszkańcy Bielska, co było dla nich wielkim przeżyciem. Chociaż przez chwilę mogli zostać aktorami i to w filmie, który uznanie zdobył w wielu krajach świata. To po dzisiejszej ulicy Sienkiewicza, na filmowym planie, hrabia Czyński pędził motocyklem do swojej wybranki, zsiadał z jednośladu na Placu Ratuszowym i wchodził po schodkach do sklepu, w którym Marysia sprzedawała nici Antoniemu Kosibie, nie wiedząc, że ten starszy pan jest jej ojcem. Profesorowi, który pobity stracił pamięć, rysy twarzy pięknej dziewczyny wydawały się być znajome, ale także nie miał pojęcia, że Marysia jest jego córką. Wyciskający łzy z oczu widza film wybitnego polskiego twórcy Jerzego Hoffmana skończył się jednak happy endem: wybitny profesor odzyskał swoją tożsamość i sławę, a jego córkę i hrabiego połączyły więzy szczęśliwej miłości.

Nasz Drogi Gościu, w sklepiku naprzeciw ratusza znajdziesz ujęte na fotografiach kadry z tego znakomitego filmu. Otaczają Cię miejsca, w których twórcy kinowego arcydzieła „Znachora” umieścili jego akcję. Powiesz, że to tylko wytwór wyobraźni świetnych scenarzystów i Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, przedwojennego powieściopisarza, autora książki, na motywach której powstało to dzieło. Masz rację, ale pomyśl, ile fascynujących prawdziwych historii i ludzkich dramatów widziały na przestrzeni wieków te uliczki, drewniane domy i mury pobliskiego ratusza…